KRAJOWY PROGRAM PRZECIWDZIAŁANIA PRZEMOCY W RODZINIE
Zadania poszczególnych resortów i służb (w tym Policji) na rzecz przeciwdziałania przemocy, określone są w Krajowym Programie Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie. Został on przyjęty Uchwałą Rady Ministrów Nr 162/2006 z dnia 25 września 2006 r. Realizacja programu przewidziana jest na lata 2006 - 2016. Obowiązek jego opracowania i wdrożenia wynika z art. 10 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Resortem wiodącym w ww. działaniach jest Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej. W realizacji Programu uczestniczy wiele resortów, w tym organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości.
Program zakłada działania w sferze: prewencji, prawa, zdrowia, edukacji, pracy socjalnej. Nakreśla on jedynie ramy i kierunki działań, które podejmowane będą w obrębie kompetencji resortów, jednostek samorządu terytorialnego, organizacji pozarządowych i innych podmiotów niepublicznych. Odnosi się także do autorskich i lokalnych rozwiązań, dostosowanych do specyfiki potrzeb występujących na danym terenie w dziedzinie przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Cele programu:
1. Ograniczenie skali zjawiska przemocy w rodzinie.
2. Zwiększenie skuteczności ochrony ofiar przemocy w rodzinie i zwiększenie dostępności pomocy.
3. Zwiększenie skuteczności działań interwencyjnych i korekcyjnych wobec osób stosujących przemoc w rodzinie.
Program skierowany jest do:
1. Ofiar przemocy w rodzinie (w tym dzieci, współmałżonków lub partnerów w związkach nieformalnych, osób starszych, osób niepełnosprawnych).
2. Sprawców przemocy w rodzinie.
3. Świadków przemocy w rodzinie.
Realizatorzy programu:
- organy administracji rządowej przy wsparciu państwowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie,
- jednostki samorządu terytorialnego przy współpracy organizacji pozarządowych oraz kościołów i związków wyznaniowych.
Programem zarządza Krajowy Koordynator Realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie wyznaczony przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Na szczeblach wojewódzkich realizatorami programu są wyznaczeni przez wojewodów Wojewódzcy Koordynatorzy Realizacji Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.
Program zakłada działania Policji w następujących obszarach:
1. Diagnozy zjawiska przemocy w rodzinie (zbieranie informacji dotyczących rozmiarów zjawiska, badanie skuteczności pomocy udzielanej rodzinom dotkniętym przemocą i istniejącej infrastruktury instytucji udzielających pomocy, rozpoznanie potrzeb szkoleniowych), działania informacyjne (kampanie społeczne, obalające mity i stereotypy oraz propagujące skuteczne metody powstrzymywania przemocy, ograniczenie przekazów propagujących stosowanie przemocy w mediach, wprowadzenie do programów szkolnych treści uświadamiających zagrożenia i upowszechniających pozytywne postawy w rodzinie).
2. Szkolenia służb zajmujących się przeciwdziałaniem przemocy. Poszerzenie programów kształcenia zawodowego o treści dotyczące przyczyn i skutków przemocy, opracowanie programów edukacyjnych skierowanych do społeczeństwa, opracowanie procedur, przygotowanie pakietów szkoleniowych dla służb i następujących grup pracowników: policjantów, sędziów, prokuratorów, kuratorów sądowych, pracowników socjalnych, członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.
3. Izolowania sprawców od ofiar i stosowanie procedury NK.
4. Wspierania ofiar w przezwyciężaniu sytuacji kryzysowej oraz przerwaniu cyklu przemocy (opracowanie i realizacja programów ochrony ofiar z udziałem Policji, prokuratury, kuratorów sądowych, opracowanie programów terapeutycznych dla ofiar, zabezpieczenie odpowiednich warunków do przesłuchań dzieci i w miarę możliwości osób dorosłych – tzw. „Niebieskie pokoje”).
5. Tworzenia organizacyjnych i kadrowych warunków do udzielania profesjonalnej pomocy ofiarom przemocy (rozwój sieci instytucji wspierających ofiary, w tym: ośrodków i specjalistycznych ośrodków wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie, punktów konsultacyjnych, ośrodków interwencji kryzysowej, domów dla matek z dziećmi i kobiet w ciąży), oraz zwiększenia dostępności informacji o placówkach pomocowych.
ąży), oraz zwiększenia dostępności informacji o placówkach pomocowych.